Madame BOLL róża historyczna

 Mme Boll -  wytrzymałe róże historyczne, portlandzkie

Nie każda róża musi być rozpoznawalna na pierwszy rzut oka, by zyskać szacunek znawców. Madame Boll to jedna z tych dawnych, cichych bohaterek różanych ogrodów – klasyczna, pachnąca i z historią bardziej zawiłą, niż może się wydawać.

🕰️ Trochę zamieszania… i historii

Wyhodowana została najprawdopodobniej w latach 50. XIX wieku przez Jean-Baptiste André Guinoisseau, choć długo przypisywano ją innym hodowcom, a nawet błędnie identyfikowano jako 'Comte de Chambord'. Jak na damę przystało, lubi tajemnice.

Jej historia przeplata się z czasami drugiego cesarstwa i epoką, w której ogród był salonem pod chmurką, a róże nosiły imiona arystokratek i bohaterek salonów.

🌸 Kwiaty pełne klasy

Kwiaty są duże, pełne, typowe dla róż portlandzkich – różowe z chłodnym, srebrzystym tonem. Kształt? Cierpliwie formowana rozeta, która wygląda, jakby miała przetrwać burzę i bal maskowy. Co najważniejsze – Madame Boll to róża powtarzająca kwitnienie, co w XIX wieku było luksusem.

A zapach? To czysta, klasyczna róża – intensywny, głęboki, jak suszone płatki w lnianym woreczku babci albo różana nalewka z tajnej spiżarni.

🌿 Pokrój i charakter

Krzew jest zgrabny, foremny, osiąga do 1,2–1,5 m, bardzo gęsto się rozkrzewia i świetnie trzyma formę bez intensywnego cięcia. Liście są jasnozielone, dość zdrowe – choć jak większość starych róż, nie przepada za deszczową pluchą i dusznym cieniem.

Nadaje się na klasyczne rabaty, ale pięknie prezentuje się też solo, np. w pobliżu ławeczki, gdzie można delektować się jej zapachem.

🌟 Ciekawostki:

Róża historyczna Madame Boll to jedna z najstarszych róż o powtarzającym kwitnieniu, co czyni ją przodkinią dla wielu późniejszych odmian.

Była ulubienicą w ogrodach romantycznych, często sadzono ją wśród lawendy, szałwii i bukszpanowych obwódek.

Jej nazwa Madame Boll pochodzi najpewniej od żony właściciela paryskiego ogrodu, który jako pierwszy ją pokazał – choć to również element długiej, nierozwikłanej różanej zagadki.

W niektórych krajach mylnie sprzedawana jako 'Comte de Chambord' – do dziś trwają dyskusje, która jest którą, choć DNA już rozstrzygnęło spór na rzecz Madame Boll jako pierwowzoru.

🌟 Dlaczego warto ją mieć?

Bo to róża z duszą epoki, w której ogrody opowiadały historie. Jest wdzięczna, pachnąca i powtarzająca kwitnienie – a przy tym zgrabna i dobrze wychowana. Nie zajmuje za dużo miejsca, a daje dużo w zamian. To jedna z tych róż, które po prostu... pasują. Do klasycznego ogrodu, do domku z werandą, do filiżanki herbaty w cieniu jabłoni.

Zastosowanie: Odmiana Madame Boll (Mme Boll) to piękna historyczna krajobrazowa róża ogrodowa. Można tworzyć z niej kwitnące żywopłoty, czy obsadzać nią klomby i kwietniki, jednak najlepiej jako swobodnie rosnące solitery. Róża ta nie potrzebuje bowiem obsadzania i uzupełniania innymi roślinami ozdobnymi, gdyż sama w sobie jest niezwykle urodziwa. Ogólnie Madame Boll stanowi bowiem zwarty urodziwy krzew wystarczająco ozdobny sam w sobie. Jako dość wysoko rosnąca odmiana, nadaje się również do obsady ścian i murów. Jest ponadto doskonała jako mocno pachnący i wyjątkowo urodziwy kwiat cięty. A jej płatki są także idealne do wykorzystania na zdrowe konfitury różane.

Synonimy:  Madame Boll, Madame Ball, Mme Boll.

Rośliny rodzicielskie: nieznany × ‘Belle Fabert’ lub 'Baronne Prévost' x 'Portlandica' – różne źródła różnie podają i ogólnie ich dokładne pochodzenie uważa się za niepewne, dopóki nie zostaną wykonane jednoznaczne badania genetyczne.

Pochodzenie: Odmiana Madame Boll (Madame Ball, zwana też w skrócie Mme Boll) to hybrydowy wieczysty Portland. Inaczej mówiąc, jest tzw. amerykańska remontantka portlandzka. Mimo niepewnego pochodzenia, zdecydowana większość autorów źródeł pisanych zalicza ją obecnie właśnie do róż portlandzkich. Coraz powszechniejsza jest też opinia, że jest to odmiana tożsama z Comte de Chambord.  I faktycznie, jak potwierdzają niektórzy hodowcy, wizualne rozróżnienie obu tych odmian jest w zasadzie niemożliwe. Hybryda ta została wyhodowana przez Daniela Bolla w Stanach Zjednoczonych w 1858 r. Zarejestrowała i wprowadziła ją natomiast do oficjalnej sprzedaży firma Boll & Boyau, najpierw we Francji w 1859 r. z inicjatywy Josepha Boyeau (lub Boyau), jako odmiana o nazwie ‘Madame Boll’. Nazwa tej róży upamiętnia drugą żonę jej twórcy i hodowcy Daniela Bolla. Choć stworzył on zaledwie 5 nowych odmian róż, to nadał im niesamowicie mocne marketingowo nazwy. Przykładowo, pierwszą z tej piątki nazwał Belle Americana, upamiętniając w ten sposób Elizabeth Monroe żonę piątego prezydenta USA. Daniel Boll z pochodzenia był Francuzem. We Francji nazywał się Mons J. Boyau père i był tam ogrodnikiem z Angers (następca Mons Guérin). Wyjeżdżając do USA, zabezpieczył sobie sadzonki w 1856 r. pochodzące z krzyżówki Hybrid Perpetual i Portland ‘Belle Favert’. Po tym, jak osiadł na stałe w USA, użył je do tworzenia swoich krzyżówek. Ciekawostką jest, że istnieje też inna remontantka o podobnej nazwie Souvenir de Madame Boll. Została ona wyhodowana  w 1866 r. przez Josepha Boyeau, który był z zawodu ogrodnikiem. To właśnie on jak wyżej wspomniano, introdukował we Francji opisywaną tu hybrydę Madame Boll. Zapewne więc hodowca omawianej odmiany Daniel Boll był w zażyłych stosunkach z ogrodnikiem Josephem Boyeau. Stąd też prawdopodobnie wzięła się nazwa tej drugiej odmiany.