Comte de Chambord - pachnące róże historyczne

Portlandzka róża Comte de Chambord była jedną z najpopularniejszych róż XIX stulecia. Szeroko rozpowszechniona jest również w naszych czasach należąc do czołówki róż historycznych. Całkowicie zasłużenie. To gęsty i siny krzew, odporny zarówno na choroby jak i na mróz oraz obficie powtarza kwitnienie nasycając otoczenie baśniowym aromatem. Odmiana wcale nie gorsza od swego angielskiego potomka - Gertrude Jekyll. Comte de Chambord jest z pewnością niższa od niej lecz przez to pokrój krzewu ma staranniejszy, równie dobrze powtórnie zakwita a odporność na choroby wcale nie gorsza. Kwiaty ma bardzo pełne, ćwierćrozetowe, w głębokim, nasyconym różowym kolorze w centrum a jaśniejące po brzegach, z zielonym oczkiem. Zewnętrzne płatki z wiekiem odginają się w dół. Te płatki są dość delikatne, dlatego mogą psuć się w deszczową pogodę lecz kwiaty pojawiają się w tak dużych ilościach, że to jest prawie niewidoczne. Zakwita bardzo obficie kwiatostanami od 3 do 7 kwiatów. Liście duże, szaro-zielone bardzo dobrze kontrastują z kolorem kwiatów. Bardzo niezawodna odmiana, dobrze się czuje w najróżniejszych warunkach. Dzięki niewielkim rozmiarom to dobry wybór dla małych ogrodów. Wiosną wystarczy skrócić zeszłoroczne pędy o jedną trzecią oraz wyciąć wszystkie martwe, uszkodzone gałęzie. Dzięki swej mrozoodporności rekomendowana jest przez Szwedzkie Towarzystwo Różane do sadzenia na terenach północnej Szwecji.

Zastosowanie: jako róża parkowa lub w rabacie na niewysokie żywopłoty, do ogrodów dużych i małych zwłaszcza prowadzonych w charakterze naturalnym, do uprawy w pojemnikach. Róze te korzystnie wyglądają w otoczeniu białych i niebieskich dzwonków (brzoskwiniolistny, skupiony, dalmatyński) lub przymiotna ogrodowego.

Rośliny rodzicielskie: Baronne Prévost × nieznana róża portlandzka

Pochodzenie: Robert and Moreau, Francja przed 1858