MADAME KNORR róża historyczna

 Madame Knorr - wytrzymałe parkowe róże historyczne, portlandzkie

MADAME DE KNORR (MADAME KNORR) francuska hybryda różana z serii/linii Portland (Remontantka Portlandzka, hodowca Victor Verdier w 1855 r., zatwierdzone i wprowadzone do sprzedaży po raz pierwszy we Francji). Róże odmiany Madame de Knorr (Madame Knorr) są francuską hybrydą z linii hodowlanej Portland. Średnia ocena tych róż wśród hodowców jest doskonała. Ich mrozoodporność plasuje się w granicach od 6b do 9b strefy USDA (domyślna, niektóre źródła podają jednak dla tej odmiany mrozoodporność USDA w granicach 4 do 5). Ogólnie są to róże uznawane za wytrzymałe. Krzewy omawianej odmiany Madame de Knorr (Madame Knorr) mają umiarkowany wzrost, są zwarte i dość dobrze pionowo wyprostowane. Dorastają przy tym do wielkości ok. 90-120 cm (niektórzy hodowcy donoszą też, że rośnie jak szalona nawet do 2 m), przy szerokości krzewów ok. 90 cm. Mają przy tym zielono zabarwione pędy, a ich liście są średnio-zielone w kolorze oraz matowe. Pędy wyglądają ponadto dość słabo, choć unoszą przecież ich naprawdę duże i bardzo niesamowite pod wieloma względami kwiaty. U tej hybrydy kwiaty są do tego pięknie różowe, z ciemniejszym środkiem i o wyraźnie jaśniejszych, niemal białych rewersach (krawędziach) płatków. Mają też cudownie mocny i niezapomniany aromat różany. Niesamowity zapach kwiatów tej odmiany róż jest ich niesamowitym atutem. Mocno podkreśliła jego wspaniałość m.in. dziennikarka Maja Popielarska, prowadząca program telewizyjny „Maja w ogrodzie”. Te wielkiej urody kwiaty są ponadto kuliste i pękate w kształcie oraz wykazują naprawdę dużą trwałość i wytrzymałość. Po rozwinięciu osiągają wyraźnie ćwierć-rozetową budowę. Wielkość (średnica) pojedynczego kwiatu wynosi ok. 9-11 cm (średnio 10 cm), przy czym kwiat zawiera średnio po ok. 35 do nawet ponad 40 płatków (od 26 do ponad 40 płatków). W pełnym rozkwicie wyglądają nieco podobnie do kwiatów różowych piwonii. U odmiany Madame de Knorr (Madame Knorr) tworzy się jednak wyłącznie jeden kwiat na łodydze. Róże te bardzo dobrze powtarzają za to swe kwitnienie wielokrotnie w ciągu całego sezonu wegetacyjnego, nawet do połowy października, choć już nieco osłabione. Co ciekawe, płatki kwiatowe omawianej odmiany róż z powodzeniem można wykorzystywać do celów spożywczych. Ich odporność na mączniaka prawdziwego i czarną plamistość liści jest przeciętna. Omawiana odmiana choruje bowiem na te choroby w latach niesprzyjających, a więc deszczowych i chłodnych. Róże te wykazują również średnią odporność na deszcz – niektóre kwiaty zostają wtedy uszkodzone i należy je jak najszybciej usuwać, podobnie jak kwiaty normalnie przekwitające.

Zastosowanie: Róże doskonałe na klomby i kwietniki (rabaty), ale przede wszystkim jako swobodnie rosnące punktowe solitery. Doskonale sprawdzają się także sadzone pod ścianami budynków czy altan, oraz pod nasłonecznionymi murami i płotami. Ze względu na niesamowitą urodę i oszałamiający, bardzo mocny zapach kwiatów, są ponadto idealne także jako kwiaty cięte do wazonów i różnorodnych kompozycji roślinnych.

Synonimy: Knorr, Madame Knorr, Mme Knorr.

Pochodzenie: Odmiana Madame de Knorr została wyhodowana przez Victora Verdiera we Francji w 1855 r. Została zarejestrowana i wprowadzona po raz pierwszy do hodowli również we Francji, jako hybryda pod nazwą odmianową ‘Madame Knorr’. Wyraz „Knorr” w nazwie tych róż pochodzi prawdopodobnie od Henriette Knorr żyjącej w latach 1828-1834, z domu Ziegenmayer. Była to pierwsza żona Carla Heinricha Knorra (1800-875). Mógł też jednak zostać nadany na cześć jego drugiej żony Amalie Henriette Caroline Seyffardt (1806-1867). Nie zostało to jak dotąd sprecyzowane, ponieważ brak na ten temat jednoznacznych źródeł historycznych.

Rośliny rodzicielskie: przodkowie nieznani, prawdopodobnie jednak hybrydę tę uzyskano dzięki krzyżówce – siewka R. damascena var. bifera x R. gallica i R. chinensis var. Semperfloren