AUSbord róża angielska

 AUSbord - pachnące i mrozoodporne róże angielskie

Jedna z najlepszych i najpopularniejszych odmian Davida Austina. To niezapomniany czerwcowy widok, kiedy jest pokryta wspaniałymi kwiatami. W ogrodzie kwitnie jako jedna z pierwszych. Róża angielska AUSbord ma przepiękne, duże, soczyste różowe kwiaty w starym stylu. Małe pąki zamieniają się w duże, ciężkie, rozetowe kwiaty, bardzo podobne do kwiatów róż portlandzkich. Aromat jest bardzo silny, bez zanieczyszczeń, nawet pąki są pachnące a płatki tworzą olejek eteryczny, który jest wykorzystywany do produkcji perfum. Najbardziej uderzającą cechą tej odmiany jest właśnie jej czarujący aromat, prawdopodobnie jeden z najlepszych, mocny, niezapomniany i za to - miłość do tej odmiany na zawsze. Dla samego zapachu warto ją mieć w swoim ogrodzie. 

Niespodziewanie duży kwiat wyłania się z małego pąka, doskonały pod względem zapachu i koloru, a będąc już w fazie przekwitania, nadal rośnie utrzymując się na krzewie bardzo długo. Kwiaty są ciemnoróżowe, jasnopurpurowe w środku, nie zawsze idealnego kształtu, co jednak wcale ich nie psuje z czasem blakną do jasnoróżowego na brzegach. Otwarte szeroko, ukazujące masę małych płatków, czasami tworzących ćwiartki i czasami pokazujące złote pręciki. Kwiaty pojawiają się w małych gronach po 3-5 szt. Pąki czerwonoróżowe kwitną w gęsto podwójnych, lekko miseczkowatych lub płaskich rozetach o średnicy 10-12 cm. W środku kwiaty są zwykle ciemnoróżowe, na brzegach przebarwiają się na różowo lub jasnoróżowo. Kolor jest najjaśniejszy w chłodne dni. 

Jest bardzo piękna, zwłaszcza jeśli spolubi miejsce, w którym dorasta. Niektórzy twierdzą, że róża bardzo niechętnie powtórnie zakwita. Jednak wskazane jest albo wiosenne przycięcie nowych pędów do połowy długości, albo zgięcie długich pędów aż do ziemi, w wachlarz. To stymuluje tworzenie większej liczby kwiatów. Róża angielska AUSbord bardzo pozytywnie  reaguje na żyzne stanowisko. Krzew jest bardzo ciernisty, wzniesiony, gęsto ulistniony, kwiaty „siedzą” w liściach patrząc do góry. W celu dobrego ponownego kwitnienia konieczne jest usunięcie wyblakłych kwiatów i terminowe przycinanie. Tworzy średniej wielkości krzew. Wzrost  jest energiczny, wymaga lekkiego formowania, inaczej czasami krzew staje się nieuporządkowany, dobrze się krzewi. W ciepłych krajach jest częściej uprawiana jako róża pnąca i osiąga 2,5-3 m. W naszych warunkach to najczęściej typowa róża krzaczasta, chociaż jak miejsce będzie zaciszne potrafi nas zaskoczyć wzrostem. Pędy są twarde, kolce niezbyt duże ale liczne i kłujące. Odporność na choroby jest dość przeciętna, wskazana jest profilaktyka. Bardzo dobra mrozoodporność.

Synonimy: Gertrude Jekyll, Von Doussa Children

Zastosowanie: można sadzić pojedyńczo jako solitery w grupach a także do formowania niskich żywopłotów. 

Rośliny rodzicielskie: Wife of Bath × Comte de Chambord

Nagrody: —  2001  — Modern Shrub Rose — Greater Harrisburg Rose Society Show

—  2000  — Modern Shrub Rose — Rhode Island Rose Society Show

—  1999  — Modern Shrub Rose — Charleston Low Country Rose Society Show, Fort Smith & Central Arkansa Rose Societies Show, Fort Smith Rose Society Show, National Rose Show, Pacific Northwest District Show, Wasco Rose Society Show

—  1994  —  Award of Garden Merit  — Royal Horticultural Society Show

Pochodzenie: Austin, Anglia 1985. Gertrude Jekyll (1843-1932) znana i ceniona projektantka ogrodów. Zaprojektowała ich około 400 w Wielkiej Brytanii, Europie i Ameryce; jej wpływ na projektowanie ogrodów jest wszechobecny do dziś. Niektóre z jej ogrodów zostały wiernie odrestaurowane w całości lub częściowo i można je zwiedzać. Autorka wielu książek, poradników i artykułów o ogrodnictwie. Ponadto utalentowana malarka, fotografka i rzemieślniczka. Jej brat, Walter, był przyjacielem autora, Roberta Louisa Stevensona który jego nazwisko wykorzystał w słynnej historii Dr. Jekyll & Mr. Hyde

"Jestem ściśle zdania, że rośliny, nieważne jak różnorodne i dobre i nieważne ile, same nie tworzą ogrodu... Musimy używać roślin w taki sposób, aby cała ta różnorodność miała znaczenie, aby mogły tworzyć piękne obrazy. Tylko serce i umysł właściciela ogrodu, a także jego dobro sprawi, że ogród będzie zachwycający lub nudny.”

Gertruda Jekyll