Róża to królowa kwiatów. 
Nic więc dziwnego, że pragniemy ich mieć w swych ogrodach coraz więcej. Jak jednak bezpiecznie i skutecznie zwiększyć ich liczebność? Wyjaśniamy, jak najprościej przeprowadzać rozmnażanie róż krok po kroku.
Metody rozmnażania róż. Rozmnażanie róż można przeprowadzać kilkoma metodami, jak: szczepienie na pniu, ukorzenianie odkładów, podział i ukorzenianie zdrewniałych, półzdrewniałych lub zielonych pędów oraz wysiew nasion. W każdym wypadku samodzielne rozmnażanie róż nie należy jednak do zadań najłatwiejszych. Rozmnażanie róż przez sadzonki to najłatwiejsza metoda ich rozmnażania, doskonała również dla amatorów. Chodzi o tzw. podział sadzonek czyli rozmnażanie róż z łodygi i przez odkłady:
• Rozmnażanie róż z pędów zielnych – polega na ukorzenieniu sadzonek zielnych i daje największą szansę na skuteczne rozmnożenie róż. Sadzonki pobiera się na wiosnę po wytworzeniu młodych pędów. Wybieramy silne pędy i ścinamy je ukośnie ok. 1 cm nad najwyższym liściem i ok. 2-3 cm poniżej najniższego liścia. Taki pęd do ukorzenienia powinien być długi na 10-15 cm i posiadać tylko dwa najwyższe liście (resztę liści usuwamy). Dolny koniec pędu zanurzamy w ukorzeniaczu i pikujemy do doniczki z podłożem z wilgotnego torfu zmieszanego z piaskiem. Sadzimy je bliżej ścianek doniczki, niż jej środka. Następnie wszystko zakrywamy folią i stawiamy w jasnym, ciepłym miejscu. Co kilka dni sprawdzamy i ewentualnie podlewamy sadzonki. W ukorzenionych sadzonkach zaczną rozwijać się pączki. Można je wtedy przesadzić do większych pojemników z podłożem dla róż.
• Rozmnażanie róż z pędów półzdrewniałych – metoda najlepsza do rozmnażania szczególnie róż krzaczastych. Zaleca się robić ją jesienią. Od rośliny macierzystej pobiera się półzdrewniałe pędy ok. 20 cm długości i 0,5 cm szerokości, ucinając je pod skosem. Z pędów usuwa się też dolne liście, kwiaty i pąki i dolne końce zanurza w ukorzeniaczu. Następnie sadzi się je w pojemniku z wilgotnym torfem zmieszanym z piaskiem. Za miesiąc sadzonki powinny być ukorzenione.
• Rozmnażanie róż z pędów zdrewniałych – zdrewniałe sadzonki pobiera się jesienią lub wczesną wiosną. Ich pędy powinny mieć długość 25 cm. Usuwa się liście z wierzchołkami i dolną końcówkę zanurza się w ukorzeniaczu. Następnie sadzonkę pikuje się w podłożu z piasku i torfu. Innym sposobem jest wbicie sadzonek w surowego ziemniaka. Następnie całość sadzi się w ziemi i okrywa folią.
• Rozmnażanie róż z odkładów – metoda używana głównie do rozmnażania róż pnących. Robi się to latem. Pędów nie ucina się, lecz przygina do ziemi i przysypuje nią tak, aby z ziemi wystawał tylko wierzchołek. Odkładane w ten sposób pędy muszą być długie, zdrowe i niepołamane. Po roku taki pęd będzie już ukorzeniony. Można go wtedy odkopać i odciąć od rośliny matecznej.
• Rozmnażanie róż z nasion – metoda stosowana głównie dla róży dzikiej i wielokwiatowej. Najlepiej robić to wczesną wiosną. Nasiona najpierw wychładza się w lodówce (tzw. stratyfikacja). Potem wysiewa się je do wilgotnego piaszczysto-torfowego podłoża. Nasiona zaczną kiełkować po ok. miesiącu. Młode siewki pikuje się do innych pojemników. Trzeba kontrolować wilgotność podłoża i zapewnić ciepłe, jasne miejsce. Jesienią sadzonki wyciąga się z ziemi, wiąże w małe pęczki i dołuje w miejscu bez mrozu. Kolejnego roku wiosną można je porozsadzać na stałe.
• Rozmnażanie róż przez ich szczepienie na pniu –
to zw. Okulizacja, która polega na założeniu pąka czyli oczka od róży odmiany szlachetnej, na podkładce (pniu) zwykle silnej i odpornej róży dzikiej.
Powstała sadzonka jest dekoracyjna kwiatowo oraz jednocześnie mocna i odporna na złą pogodę i szkodniki.
Dlatego taka metoda jest stosowana w produkcji róż na masową skalę.
Daje nam sadzonkę powtarzającą cechy rośliny, z której został pobrany zraz. A jednocześnie dzięki zastosowaniu podkładki dostajemy zwiększoną odporność i wigor dla rośliny.
Zostaw komentarz