Gatunki róż ogrodowych

Często ogrodnicy – nowicjusze niechętnie decydują się na róże w ogrodzie. Wydaje im się, że tak piękne, długo-kwitnące kwiaty, są bardzo wymagające i trudne w uprawie. Być może myślą, że to roślina nie dla amatora, że tylko zawodowcy mogą osiągnąć taki sukces w postaci wielkich, trwałych i pięknie pachnących kwiatów. Nic bardziej mylnego. Owszem – jak wszędzie i tu zdarzają się gatunki róż bardziej wymagające, posiadające specjalne potrzeby. Zazwyczaj jednak jest tak, że róże świetnie radzą sobie same i potrzebują od nas naprawdę niewielkiego nakładu pracy. Zdarza się, że wracamy po latach do ogrodu z dzieciństwa i okazuje się, że w opuszczonym przed laty klombie wita nas znajoma sprzed lat, w świetnej kondycji, pięknie kwitnąca, okazała róża. To rośliny, które towarzyszą nam, jako ozdoby i dekoracje od niemal 5 tys. lat. Przy ich pomocy wyrażano uczucia, okazywano podziw dla urody wybranki. Były częstym motywem literackim i malarskim. Kwiat róży duże znaczenie osiągnął w wierze katolickiej, jako symbol kultu maryjnego.

Są na tyle niezwykłe, że mają niemalże zastosowanie w każdej formie ogrodnictwa. Mogą być uprawiane w ogrodzie, w doniczkach, róże parkowe można zastosować, jako żywopłot, a okrywowe, jako różnobarwne kobierce, no i oczywiście uwielbiane, jako kwiaty cięte. Jest około 200 gatunków róż dziko rosnących i niemalże 20 tys. szlachetnych odmian. Podczas doboru kwiatu do naszego ogrodu, najczęściej kierujemy się takimi cechami jak: okres kwitnienia, intensywność zapachu, wielkość i ilość kwiatów.

Kryteria klasyfikacji gatunków róż

Klasyfikacja gatunków róż odbywa się w zależności od przyjętych kryteriów. Zasadniczo róże dzieli się na 7 podstawowych grup: wielokwiatowe, miniaturowe, rabatowe, angielskie, okrywowe, pnące i parkowe.

Krzewy wielkokwiatowe – znakomicie wyglądają zarówno w ogrodzie jak i w wazonie, jako cięty kwiat. Właśnie one stanowią najliczniejszą grupę. Ich kwiaty są duże, pełne, na pojedynczej łodydze. Dodatkowym atutem większości z nich jest niesamowity zapach, którym kuszą otoczenie.  Miejsce właściwe dla tego rodzaju powinno być osłonięte od wiatru, ciepłe i zaciszne. Krzewy dorastają do 120 cm wysokości. Jednak, aby cieszyły oko wspaniałym kwiatem wymagają nieco więcej pielęgnacji oraz należy je zabezpieczyć przed zimą. Odpowiednio zadbane kwitną od czerwca do jesieni – kilka razy w ciągu roku.

Róże karłowe, zwane też miniaturowymi – to grupa roślin pochodzących od odmiany chińskiej róży karłowej. To cudowny odpowiednik gatunków róż wielko i wielokwiatowych. Krzewy kwitną przez cały sezon, są mało wymagające, niezbyt skomplikowane w uprawie, niezwykle odporne na choroby i mróz. Miniaturki w doniczkach mogą stanowić trafiony upominek, jednak w mieszkaniu mogą przebywać tylko kilka miesięcy a następnie powinny być wysadzone do ogrodu. Najlepsza pora na taki zabieg to połowa maja – po wysadzeniu zakwitnie jeszcze kilka razy tego roku. Zastosowanie ich znajduje miejsce szczególnie na niskich rabatkach, skalnikach, są też uroczym rozwiązaniem na balkony czy tarasy.

Róże rabatowe – zwane również wielokwiatowymi. Charakteryzują się niezbyt wysokim wzrostem i rozkrzewionym pokrojem. To bardzo mało wymagające rośliny. Nie mają wymagań glebowych, są niezwykle odporne na choroby i niskie temperatury. Kolejnym argumentem „za” jest ich długowieczność. Skutecznie dekorują ogród pięknymi kwiatami od czerwca do późnej jesieni. Wytwarzają od kilku do kilkudziesięciu pełnych i półpełnych kwiatów, średniej wielkości. Mają zastosowanie na rabatach, w niskich żywopłotach a także do doniczki na taras czy balkon.

Róże angielskie – to zupełnie nowa krzyżówka, która powstała w wyniku skrzyżowania starych odmian z nowymi. Ze starych przekazano im okazałe, pełne i zmysłowo pachnące kwiaty, z nowszych odmian zyskały niepowtarzalne pastelowe kolory, odporność na wszelkie choroby oraz kilkukrotne kwitnienie w sezonie.  

Róże okrywowe – mają bardzo długie pędy, które ścielą się nisko po ziemi. Ich mocny system korzeniowy i obfite kwitnienie, sprawiają, że w krótkim czasie pokrywają ziemię pięknymi barwami. To grupa bardzo odporna na wszelkie choroby grzybowe i mroźne warunki atmosferyczne. Nie mają wielkich wymagań, nie potrzebują specjalnych warunków. Kwitną przez cały sezon, do późnej jesieni. Używane są na skarpy, rabaty, skalniaki a także w donicach na tarasach czy balkonach.

Róże pnące – nazwa tej grupy jest umowna, gdyż nie posiadają one żadnych organów czepnych, ani nie owijają się wokół podpory. One tylko opierają się na podporach. Wśród nich znajdują się takie na miękkich i twardych pędach, takie, które kwitną raz w sezonie i takie, które wciąż obsypują się kwiatami. Zazwyczaj zajmują miejsca przy ścianach, pergolach, altanach itp. Doskonale komponują się z innymi roślinami ozdobnymi, pnącymi takimi jak powojniki.

Róże parkowe (krzaczaste) – to niezwykłe kwiaty o sztywnych, prostych a czasami przewieszających się pędach, jednak nie wymagają podpór. Charakteryzują się silnym wzrostem, są odporne na choroby i mróz. Kwiaty wytwarzają przez cały sezon, zależnie od odmiany, kwitną raz lub wielokrotnie w sezonie. Okazale wyglądają posadzone pojedynczo, jednak, jako nieformowany żywopłot równie pięknie się prezentuje.