WINNIPEG PARKS

WINNIPEG PARKS - róże kanadyjskie

WINNIPEG PARKS kanadyjska hybryda, została stworzona przez Lynn M. Collicut (niektóre źródła podają też Henry’ego H. Marshalla) w Kanadzie w 1981 r., jako kolejna róża krzewiasta z serii Parkland. Jest to grupa mrozoodpornych róż wyhodowanych w kanadyjskim gospodarstwie doświadczalnym w Morden (Agriculture Canada, Morden Manitoba). Okazała się dzięki temu silną i mrozoodporną odmianą (strefa USDA 2b i cieplejsze). Jest bardzo wytrzymała, łatwa w uprawie i jednocześnie bardzo odporna na zimowe mrozy i letnie upały oraz złe warunki uprawy. To jedna z najpiękniejszych i najbardziej wytrzymałych kanadyjskich róż (jedna z najlepszych odmian odpornych na zimę). Ze względu na wysoką mrozoodporność nadaje się do regionów północnych. Krzew Winnipeg Parks rośnie nieduży, za to mocno wyprostowany i silny o pędach pionowo wzniesionych. Osiąga ok. 70-80 cm wysokości (średnio ok. 75 cm), przy szerokości ok. 80 cm. Jest przy tym bardzo piękny kolorystycznie krajobrazowo. Dobrze się przy tym krzewi, przybierając zwykle niemal idealnie kulisty kształt. Tworzy ciemnozielone, błyszczące i skórzaste liście z czerwonawym odcieniem, którymi jest gęsto okryta i nie ogałaca się z powodu złej pogody czy chorób. Można ją dzięki temu sadzić też na przednie szeregi rabat mieszanych, bez konieczności obsadzania jej bylinami osłonowymi. Aby jednak zdrowo rosła, musi być sadzona wyłącznie na dobrze nasłonecznionym stanowisku. W chłodniejszych miesiącach jej liście przebarwiają się miedziano-czerwono, a jesienią na żółto i czerwono-pomarańczowo. Jej dodatkowym walorem ozdobnym są też jasnoczerwone, bardzo dekoracyjne owoce i zabawione na czerwono młodsze pędy. Jest przez to bardzo krajobrazowa na tle innych roślin. Hybryda Winnipeg Parks tworzy również przepiękne kwiaty o średnicy 7-10 cm, złożone z 15-25 płatków. Na jednym pędzie jest ich od 1 do 8. Kwiaty te mają kształt przypominający mieszańce herbatnie i niesamowity kolor ciemnoróżowy do wiśniowo-czerwonego. Ich zapach jest umiarkowany i słabo herbatni. Winnipeg Parks kwitnie bez problemu przez cały sezon aż do jesieni. Jest też bardzo odporna na niekorzystne warunki uprawowe, szkodniki i choroby grzybowe, choć w niesprzyjających warunkach może chorować. We wrześniu 1998 r. Ogród Botaniczny w Montrealu (Le Jardin Botanique de Montreal) przeprowadził badanie odporności swoich róż na czarną plamistość, mączniaka prawdziwego i rdzę. Jest to jedna z wyjątkowych odmian, która wykazała wskaźnik infekcji od 0% do 5%. Mimo to, Winnipeg Parks w niesprzyjających pogodowo latach może chorować na mączniaka i czarną plamistość (latach wyjątkowo mokrych przez cały sezon wegetacyjny). Jej mrozoodporność przekracza -40°C i odmiana ta nie wymaga wtedy nawet okrywania. Jeśli jednak rzadko zdarzy się, że przemarzną jej pędy, to i tak bez problemu zregeneruje się wiosną z przetrwałej karpy korzeniowej. Hybryda Winnipeg Parks bardzo dobrze rozmnaża się też przez sadzonkowanie. Jest to róża idealna dla tych, którzy mają złe warunki uprawy i nie mają czasu na intensywne prace w ogrodzie. Wielu hodowców róż ocenia ją, jako odmianę praktycznie niezniszczalną z bardzo efektownymi kwiatami, liśćmi i pędami. Odmiana Winnipeg Parks ogólnie wśród hodowców w rankingach uzyskuje głównie ocenę doskonałą. 

Zastosowanie: Hybryda Winnipeg Parks, to świetna róża ogrodowa i przede wszystkim parkowa oraz miejska na stanowiska mocno nasłonecznione. Zupełnie niekłopotliwa i szalenie odporna, z powodu niedużej wielkości może też być sadzona w miejscach niedużych i małych ogrodach. Z powodu niesamowitej burzy wiśniowo-różowych kwiatów, jasnoczerwonych owoców, ładnych liści i przebarwiających się pędów, stanowi mocny akcent krajobrazowy. Można tworzyć z jej udziałem niskie szpalery i żywopłoty. Jest też idealna do obsady klombów i rabat. Może być używana przy tym również na przednie szeregi rabat mieszanych, bez konieczności obsadzania jej innymi bylinami tuszującymi mankamenty np. opadających liści odsłaniających gołe pędy. Jako swobodnie rosnący soliter będzie idealnie rosła w pełnym słońcu nawet na niedużym, ciasnym klombie. Mimo, że szybko zrzuca kwiaty, to jest to niezauważalne z powodu ich wielkie stałej obfitości. W chłodniejsze dni i jesienią jej liście przebarwiają się na kolor miedziano-czerwony, żółty i czerwono-pomarańczowy. Kolorystycznie mocno urozmaica i upiększa to parkowy, uliczny czy ogrodowy krajobraz.

Synonimy: wyłącznie Winnipeg Parks.

Nagrody: – 2000 – Modern Shrub Rose (MRS), Lake Superior Rose Society Show

Rośliny rodzicielskie:  [(‘Prairie Princess’ x ‘Cuthbert Grant’) x (siewka x ‘Morden Cardinette’)].

Pochodzenie: Odmiana ‘Winnipeg Parks’ została wyhodowana przez Lynn M. Collicut (niektóre źródła podają też że odbyło się to pod kierownictwem Henry’ego H. Marshalla) w Kanadzie w 1981 r., jako kolejna róża krzewiasta z serii Parkland. Jest to grupa mrozoodpornych róż wyhodowanych w kanadyjskim gospodarstwie doświadczalnym w Morden (Agriculture Canada, Morden Manitoba). Pracownicy tej firmy używali wytrzymałych gatunków i hybryd róż, krzyżując je z najlepszymi ówcześnie różami ogrodowymi. W efekcie powstały odmiany o wiele odporniejsze, niż którekolwiek z wcześniejszych. Cechują się też ogólnie dobrą formą i kwitną znacznie dłużej od starszych róż mrozoodpornych. W Agriculture Morden Manitoba w Kanadzie wykorzystywano rodzimą różę preriową Rosa arkan sana oraz Rosa laxa, a potem również hybrydę ‘Praire Princess’ (świetnie udana odmiana Bucka). I to właśnie ta hybryda ‘Praire Princess’ posłużyła do stworzenia omawianej ‘Winnipeg Parks’, jako nowej odmiany i złożonej hybrydy. ‘Winnipeg Parks’ opracowano w sumie z odmian ‘Rosa arkansana’ ‘Morden Cardinette’ i ‘Cuthbert Grant’ oraz ‘Prairie Princess’. Ogólnie grupa róż z serii Parkland to formy pośrednie między dużymi krzewami odpornymi na mróz i różnymi typami floribund. Kwitną jednak obficiej i skuteczniej przez cały sezon wegetacyjny, w porównaniu z tymi starszymi, dużymi i odpornymi krzewami. Są też dużo bardziej odporne od mieszańców herbatnich i floribund. Najlepiej nadają się do uprawy, jako róże krajobrazowe oraz w nasadzeniach masowych. Pewien mniej znany hodowca amerykański Stefan Wolf z siewki omawianej tu ‘Winnipeg Parks’ wyhodował różowego mieszańca ‘Marianne Wolf’.