Rosa pulchra est (Róża jest piękna)
To stara sentencja łacińska, która nie straciła swej wartości, choć mamy XXI wiek.
Roślina wydaje się być delikatna i wymagająca, dlatego w moim ogródku, po wielu próbach, zdecydowałam się na róże pienne oraz rabatowe, które są, moim zdaniem, odporne na niewygody klimatyczne. Poza tym, tylko one spełniają moje oczekiwania, gdyż przynoszą mi radość w wielości kwiatów, którymi potem stroję dom, wypełniając wszystkie wazony.
Otoczenie domu zostało podporządkowane różom. Dla nich została zbudowana drewniana pergola, wsparta o fasadę domu. Tu powoli wzrasta, jeszcze nieśmiało, parę krzaczków różanych w kolorze fuksji. W przyszłości będzie można liczyć na cień pod baldachimem tej zazielenionej altany, obfitującej w liczne grona drobnych pąków różanych. Będzie to punkt centralny ogrodu.
Wzdłuż ścieżki wiodącej do domu, po obu jej stronach, za pasem lawendy i szałwii, chylą się ku słońcu róże herbaciane oraz pstrokate New Imagine, które nieprzerwanie kwitną i zniewalają swym limonkowym zapachem. Za moment, jesienią, rabata zostanie dopełniona różami nostalgicznymi Eden.
Powoli miejsce w moim ogrodzie kurczy się, więc obsadzanie donic różami to kolejny etap, który będzie wymagał szczególnej troski w czasie suszy oraz przymrozków, ale co tam! Warto. Pojemnik został od wewnątrz wyłożony styropianem, który ma chronić korzenie rośliny przed mrozem i nadmiernym słońcem w upalne lato. Już pierwszą zimę przetrwała moja róża w donicy i wiosną pięknie zakwitła. Jej różowe pąki wyróżniały się na tle srebrnej santoliny oraz błękitnych mikołajków. Miło jest usiąść w jej towarzystwie na kamiennym bloku.
Z uszanowaniem, Izabela Maćkowska
Zostaw komentarz